جنیفر میزگاتا

مشاور عزیز، من آنقدر در محل کار سرم شلوغ است که برای انجام کارم وقت ندارم. من مدیر هستم و آنقدر مشغول وظایفی مثل رسیدگی به تیمم هستم که نمی‌توانم به کارهایی مثل استراتژی و چشم‌‌انداز بپردازم که بخشی از شغلم است. به برنامه‌هایم نمی‌‌رسم. هر وقت زمانی خالی می‌کنم یک نفر می‌‌آید و یک

به عنوان یک کارآفرین و چهره اصلی شرکتم، من کسی هستم که همه برای پیدا کردن جواب سوالات و رفع مشکلات سراغم می‌‌‌آیند. راستش را بخواهید، گاهی جواب را نمی‌‌‌دانم. خیلی حسودی‌‌‌ام می‌شود وقتی می‌‌‌شنوم بعضی‌‌‌ها از منتورهایشان (مربی حوزه کسب و کار)، توصیه می‌‌‌گیرند یا افرادی در زندگیشان هستند که برایشان ارتباطات جدید پیدا

اخیرا یک شغل جدید پیدا کردم و به شرکتی که چهار سال در آن سابقه دارم، اطلاع دادم که یک ماه دیگر آنجا را ترک خواهم کرد. دلیلش این است که محیط کارم داشت سمی می‌شد و من هر روز قبل از آماده شدن برای کار، کلی دعا می‌‌‌خواندم که بتوانم تحملش کنم. حالا فقط

مشاور عزیز، من در واحد IT یک شرکت کار می‌کنم و همکارم «کریس» که با او در یک اتاق هستم، دائم در حال ناله کردن است. واحد ما مدت‌ها نیرو کم داشت. کلی پروژه‌های عقب‌افتاده داریم، با یک مدیریت ضعیف و حمایت ناچیز از سوی رهبری سازمان. حدود ۴ سال است که اینجا مشغول به

مشاور عزیز، از پارسال تا الان دنبال کار هستم و با اینکه با چند جا مصاحبه کرده‌ام و به مرحله نهایی رفتم اما هنوز شغلی پیدا نکرده‌ام.کلی فرم تقاضا پر کرده‌ام، هم برای شغل‌هایی در سطح فعلی‌ام و هم کمی بالاتر، اما هنوز جواب نگرفته‌ام.شنیده‌ام که بازار کار در آمریکا داغ است اما من که

مشاور عزیز، اصلا نمی‌دانم آیا شرح حال شغلی (Bio) لازم دارم یا نه و اگر بله، کجا باید از آن استفاده کنم. هر وقت کسی از من می‌پرسد «کارت چیست؟»، معمولا همان لحظه یک توضیحی می‌دهم. تنها زمانی که مجبور بودم از خودم و شغلم صحبت کنم، مصاحبه‌های شغلی بوده که آن هم مدت‌هاست برایم

مشاور عزیز من آدمی منظم و اهل برنامه‌ریزی‌ هستم. وقتی می‌خواهم ایده‌هایم را با همکارانم در میان بگذارم، کلی ایمیل و اسناد جمع‌آوری می‌کنم که زمان زیادی می‌برد اما بیشتر اوقات، همکارانم اصلا جوابم را هم نمی‌دهند. گاهی یک جواب یک کلمه‌ای می‌دهند که مجبورم حدس بزنم منظورشان چیست. بدترین حالت وقتی است که یک