چطور یک شغل راه دور پیدا کنیم؟

پاسخ مشاور:

دوست عزیز، اگر در نقاط نزدیک، به مصاحبه دعوت می‌‌‌شوی اما خارج از ایالت، نه، می‌‌‌توانم قطع به یقین بگویم که مساله، محل زندگی‌‌‌ات است. یافتن شغل در جایی که دور از محل زندگی‌ات است، خیلی سخت‌‌‌تر است (قضیه در مورد شغل‌‌‌هایی که کاملا به شکل دورکاری هستند فرق دارد اما تو دنبال چنین شغل‌‌‌هایی نیستی). دلایل متعددی وجود دارد که کارفرماها تمایلی به مصاحبه با افراد غیرمحلی ندارند. بخش اعظمی از آن، سختی است: همه تصور می‌‌‌کنند که تو در مقایسه با کسی که در همان منطقه زندگی می‌کند، نمی‌‌‌توانی چند روز پس از تماس آنها خودت را برای مصاحبه به آنجا برسانی یا در یک جلسه فوری حاضر شوی. مصاحبه با یک کارجوی خارج از ایالت، برای شرکت‌‌‌ها هزینه‌‌‌بر است (چون موظفند هزینه سفر تو را بپردازند، هرچند همه شرکت‌‌‌ها این کار را نمی‌‌‌کنند). و گرچه مصاحبه مجازی، مشکل فاصله را تا حدی رفع کرده اما هنوز بسیاری از کارکنان غیر دورکار، به مصاحبه حضوری متکی هستند. به علاوه، تو داری به یک منطقه جدید، نقل مکان می‌‌‌کنی و بعضی از کارفرماها، کارجویی که خارج از شهرشان است را یک ریسک بزرگ‌تر می‌‌‌بینند چون نمی‌‌‌دانند آیا تو می‌‌‌توانی با شهر و محیط جدید، سازگار شوی یا ممکن است دلت برای شهر خودت تنگ شود و تصمیم بگیری برگردی. چون بسیاری از این متغیرها می‌‌‌توانند دردسرساز شوند، اگر کارفرما چند کارجوی واجد شرایط محلی برای استخدام داشته باشد، معمولا انگیزه‌‌‌ای ندارد که کارجوهای دورتر را در نظر بگیرد. اگر امکان استخدام یک نیروی قدرتمند محلی وجود داشته باشد، منطقی است که به جای به جان خریدن دردسرهای استخدام یک نیروی دور، روی گزینه‌‌‌های محلی فکوس کند. البته این در مورد تمام مشاغل صدق نمی‌‌‌کند. اگر به دنبال یک جایگاه شغلی پایین بدون مهارت‌‌‌های تخصصی هستی، فاصله، احتمالا مانع بزرگ‌تری برایت خواهد بود چون در همان منطقه، کلی کارجو پیدا می‌‌‌شود که واجد شرایط استخدام هستند و نوبت به تو نمی‌‌‌رسد. اما هرچه جایگاهت ارشدتر باشد، یا در حوزه‌‌‌ای مشغول باشی که تقاضا برایش زیاد است، کارفرماها کمتر به محل زندگی فعلی‌‌‌ات اهمیت خواهند داد. در حال حاضر در بسیاری از مشاغل، بازار در دست کارجوهاست و چون این، گزینه‌‌‌های یک کارفرما را محدود می‌‌‌کند، معمولا طیف گسترده‌‌‌تری از کارجوها را برای استخدام در نظر می‌‌‌گیرند. اما چون تو نگرانی که این موضوع، مانع استخدامت باشد، توصیه می‌‌‌کنم این روش‌‌‌ها را امتحان کنی تا شانست بیشتر شود:

در نامه‌‌‌ات، دلایل نقل مکانت را توضیح بده. به نظر می‌‌‌رسد که این کار را کرده‌‌‌ای اما سعی کن دلایلت را طوری مطرح کنی که محکمه‌‌‌پسند و موثق باشد. مثلا اینکه بنویسی «شنیده‌‌‌ام سواحل زیبایی دارید»، به اندازه این جملات، قانع‌‌‌کننده نیست: «خانواده‌‌‌ام در نزدیکی شما هستند و دوست دارم به آنها نزدیک باشم»: یا «همسرم اخیرا یک پیشنهاد شغلی در حوالی شما قبول کرده« یا حتی »چندین بار از منطقه شما بازدید کرده‌‌‌ام و خیلی وقت است که برنامه دارم در آنجا زندگی کنم (من وسوسه‌‌‌ات نمی‌‌‌کنم که شرایط را آن طور که نیست جلوه دهی، اما واقعیت این است که اگر این کار را هم بکنی، آنها بعید است خبردار شوند).

طوری صحبت کن که انگار، نقل مکانت حتمی است. ایده‌‌‌آلش این است که بتوانی بگویی در حال نقل مکان هستی یا مثلا بگویی تا فلان موقع، در منطقه آنها مستقر شده‌‌‌ای. اما ظاهرا شرایط تو فرق دارد. اما می‌‌‌توانی نام محل جدید را یک جورهایی در رزومه‌‌‌ات بیاوری. منظورم این نیست که آدرس الکی بنویسی، اما مثلا ایرادی ندارد دقیقا زیر اطلاعات تماس، بنویسی «در حال نقل مکان به بوستون.» چون تو اگر شغل پیدا کنی، نهایتا به آنجا نقل مکان خواهی کرد و خلاف حقیقت نیست اگر به این موضوع در رزومه‌‌‌ات اشاره کنی. یا کلا به محل زندگی‌‌‌ات هیچ اشاره‌‌‌ای نکن. اخیرا، دیدن رزومه‌‌‌هایی که هیچ آدرس پستی‌‌‌ای ندارند، دارد عادی می‌‌‌شود. سابقا، اگر کارجو محل زندگی‌‌‌اش را ذکر نمی‌‌‌کرد، این یک نشانه برای کارفرما بود که کارجو سعی دارد محل زندگی‌‌‌اش را پنهان کند. اما حالا این روش متداول شده و بعید است زنگ خطری برای کارفرما باشد. البته احتمالا در یکی از مراحل استخدام، بحث محل زندگی‌‌‌ات به میان بیاید اما نیاوردن آن در رزومه، کمک می‌‌‌کند از غربالگری‌‌‌های اولیه عبور کنی. البته بعضی از شرکت‌‌‌ها درخواست شغلی آنلاین دارند که انتخاب شهر یا ایالت، اجباری است. در آن صورت، این روش جواب نمی‌‌‌دهد. تا جایی که می‌‌‌توانی، کار مصاحبه و استخدام خودت را برای کارفرما آسان کن. اگر قصد داری هزینه‌‌‌های سفر و نقل مکان را خودت تقبل کنی، این را جلوتر در نامه معرفی بگو. و در مورد زمان شروع به کار، تا جایی که می‌‌‌توانی انعطاف به خرج بده. مثلا اگر کارفرما کاندیداهای محلی‌‌‌ای دارد که می‌‌‌توانند همین حالا کار خود را شروع کنند، بهتر است کارهای نقل مکانت را ۶ هفته طول ندهی. البته یک کارفرمای خوب، اگر بتواند برای یک کارجوی خوب صبر می‌‌‌کند اما گاهی، دو تا کاندیدای خوب دارد و طبیعی است که دنبال کسی باشد که بتواند کارش را زودتر شروع کند. تا جایی که ممکن است به شبکه ارتباطی‌‌‌ات اتکا کن. همیشه می‌‌‌توانی در میان شبکه ارتباطاتت، دنبال کسانی بگردی که رابط میان تو و شرکت مد نظرت باشند. این به خصوص برای کارجوهایی مفید است که دنبال کارهایی در نقاط دور هستند. کسی را پیدا کن که درباره تو با مدیر استخدام شرکت صحبت کند تا توجهش به درخواست تو جلب شود. در غیر این صورت ممکن است از درخواستت، بدون بررسی عبور کنند. انجام همه این تاکتیک‌‌‌ها می‌‌‌تواند اثرات منفی محل زندگی‌‌‌ات را معکوس کند. با این حال، گاهی جست و جو برای شغل‌‌‌های دور، خیلی سخت هستند و فرد مجبور می‌‌‌شود اول نقل مکان کند و بعدا شغل پیدا کند. خیلی‌‌‌ها از نظر مالی چنین امکانی ندارند. و می‌‌‌دانم که تو هم طبق گفته‌‌‌ات، این امکان را نداری. و وقتی در ذهنت، مکان خاصی را مد نظر نداری و فقط دنبال «جایی به جز محل فعلی‌‌‌ات»هستی، کارت سخت‌‌‌تر هم می‌‌‌شود. گاهی همین است که هست. اما فکر نکنم تو در این مرحله باشی. توصیه‌‌‌هایم را امتحان کن و ببین آیا نتیجه تغییر می‌‌‌کند یا نه. موفق باشی.

1. در مورد پیشنهاداتی که مشاوران خارجی ارائه کرده‌اند، قبل از پذیرش و به‌کارگیری این پیشنهادات، بررسی کنید که آیا با توجه به شرایط و بافت اجتماعی - اقتصادی کشورمان، اجرای این پیشنهاد به مصلحت است. این وبلاگ مسئولیتی در قبال کاربرد این پیشنهادات توسط خوانندگان ندارد.
2. لطفا نظرات و تجربیاتتان را با خوانندگان وبلاگ در میان بگذارید.