سئوال:
مشاور عزیز، مدیر یکی از دپارتمان‌های دانشگاه هستم که اخیرا یکی از کارمندان در واحد تحقیق را اخراج کرده‌ام. بعد از بررسی‌های جامع به این نتیجه رسیدم که این کار لازم بود و هیچ گونه احساس پشیمانی ندارم. مساله این است که این کارمند اگرچه از نظر کاری در بسیاری جهات بد بود، اما روابط بسیار خوبی با همکاران خود برقرار کرده بود. حال همکاران او که عضو هیات علمی دانشگاه هستند (و بعید نیست همچنان ارتباط شخصی با این فرد داشته باشند و تحت تاثیر این ارتباط باشند) مدام از تیم مدیریتی خواستار جوابی برای دلیل اخراج ناگهانی این فرد هستند و اینکه چرا تیم را از وجود چنین فرد فوق‌العاده‌ای محروم کرده‌ایم. البته ما در موضعی رسمی و محکم به آنها گفته‌ایم «این تصمیم به واحد منابع انسانی» مرتبط است. اما این پاسخ آنها را قانع نکرده است. اعضای هیات علمی به‌طور کلی بر خواسته‌های خود اصرار زیادی می‌ورزند. آیا قابل قبول است در این مورد اطلاعات بیشتری به آنها بدهیم؟
پاسخ مشاور:
دیگران را منتشر نمی‌کنم. اما باید بگویم اخراج یک فرد معمولا به‌صورت ناگهانی و با غافلگیری رخ نمی‌دهد. این اتفاق بعد از گفت‌وگوهای مکرر با فرد خاطی در مورد مسائل پیش آمده رخ می‌دهد، بدون اینکه بقیه کارمندان حتی از این مکالمات اطلاع داشته باشند.» به عبارت دیگر، جنبه‌خصوصی بودن برخی مسائل را در مورد فرد مورد نظر به میان بکشید، اما برای اینکه به نظر سایر کارمندان خود احترام گذاشته باشید، روند کلی اخراج کردن را برای آنها توضیح دهید تا بدانند چه این فرد و چه هر فرد دیگری به صورت غیرمنتظره اخراج نشده و نخواهد شد. مثل این می‌ماند که افرادی که در این مورد به شما مراجعه می‌کنند چون از مکالمات با فرد اخراج شده خبر ندارند، گویی هیچ مکالمه‌ای صورت نگرفته است. به آنها القا کنید اگر از چیزی خبر ندارند، دلیل آن نیست که آن چیز اتفاق نیفتاده است و این واقعیت را القا کنید که تصمیم‌‌های ناگهانی یا اختیاری در مورد پرسنل نمی‌گیرید.
- در مورد پیشنهاداتی که مشاوران خارجی ارائه کرده‌اند، قبل از پذیرش و به‌کارگیری این پیشنهادات، بررسی کنید که آیا با توجه به شرایط و بافت اجتماعی - اقتصادی کشورمان، اجرای این پیشنهاد به مصلحت است. این وبلاگ مسئولیتی در قبال کاربرد این پیشنهادات توسط خوانندگان ندارد.
- لطفا نظرات و تجربیاتتان را با خوانندگان وبلاگ در میان بگذارید.