نزدیک به ۵۰ سال پیش، یک مرد صورتک خندان مدرن را «اختراع» کرد. سپس، یک نفر دیگر در آن‌سوی دنیا آن را به یک جریبان نقدی چند میلیون دلاری تبدیل کرد.
اولین استفاده تجاری از صورتک لبخند توسط هاروی بال (Harvey Ball)، هنرمند آزاد آمریکایی، انجام شد؛ زمانی که او این حلقه زرد و خندان را برای کارزار بازاریابی یک شرکت بیمه طراحی کرد و ۴۵ دلار بابت این کار دستمزد گرفت.
او این نماد را به عنوان یک علامت تجاری ثبت نکرد، اما یک روزنامه‌نگار فرانسوی به نام فرانکلین لوفرانی (Franklin Loufrani) این کار را انجام داد. لوفرانی یک مدل مجوز (امتیاز برند یا Brand Licensing) ارائه داد که در آن زمان غیر معمول بود.
صدور مجوز یا اجازه دادن به سایر مشاغل برای استفاده از لوگوی شما در ازای درصدی از هر فروش، در آن زمان در اروپا مدل کسب و کار چندان رایجی نبود. لوفرانی از اولین کسانی بود که در این فضا شرکت می کرد و در ابتدا فروش آن سخت بود. با بهره‌گیری از چندین روند فرهنگی (از جمله نهضت فرهنگی دهه ۱۹۶۰) و اطمینان از معاملات مجوز سودآور با برندهای جهانی (از جمله نوکیا و سامسونگ)، این صورتک به یک تجارت فوق العاده سودآور تبدیل شد. نیکولاس، پسر فرانکلین لوفرانی، در راس شرکت اسمایلی (صورتک لبخند) است که سالانه نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار از طریق معاملات این مجوز کسب می‌کند.
در سال ۱۹۹۹ نیکولاس بیش از ۴۷۰ صورتک لبخند طراحی کرد، او در اینباره می‌گوید:
ما لبخندهای ناخوشایند، لبخندهای عصبانی، شکلک‌های حیوانات، شکلک‌های میوه‌ای، شکلک‌های پرچم، شکلک‌های مجسمه آزادی داشتیم … برای همه لبخند وجود داشت.
مطالعه بیشتر (به انگلیسی):
موضوع جا انداختن یه مفهوم امتیاز برند منو یاد مک دونالد و فیلم بنیانگذار انداخت.
جهت مشاهده تصویر بزرگ، روی تصویر بالا کلیک کنید.