صبح امروز مستند ۷۳ دقیقهای «پرزیدنت آکتور سینما (داستان یک پیروزی بدون جنگ)» رو دیدم و به شما هم پیشنهاد میکنم سر فرصت این فیلم رو ببینید. میشه این مستند جالب و قابل توجه رو به سه بخش تقسیم کرد:
- در ۲۰ دقیقه اول با جنگ سرد و شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شوروی قبل از آمدن میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، آشنا میشیم.
- در ۳۵ دقیقه بعد شرح تلاشهای گورباچف در سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱، جهت ایجاد رفاه برای مردم شوروی است. او معتقد بود تا زمانی که تنشهای شوروی با کشورهای غربی و به خصوص آمریکا ادامه داشته باشد، رسیدن به اقتصاد موفق ناممکن است، به همین دلیل اولویت اصلی خود را تنش زدایی و برقراری رابطه و مذاکره با آمریکاییها قرار داد. تلاشهای بیفرجامی که منجر به سقوط خودش و اتحاد جماهیر شوروی شد.
- در ۲۰ دقیقه آخر (از دقیقه ۵۵) بازی ریگان توضیح داده میشه.
این فیلم قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ در دانشگاه صنعتی امیرکبیر رونمایی شد. با توجه به روایت فیلم و زمانبندی رونمایی از اون، شاید بشه گفت نتیجهگیری مطلوب کارگردان و سازندگان فیلم اینجوریه: نمیشه به وعده و وعیدهای آمریکا و غرب در مذاکرات و توافقات بینالمللی دل بست، چه شوروی و مذاکرات اتمام جنگ سرد باشه، و چه ایران و مذاکرات مساله هستهای و برجام.
البته میشه با طرح سه سئوال زیر، یه جور دیگه هم به این مساله نگاه کرد:
- آیا با نحوه حکمرانی استالین (که البته در این مستند نشون داده نشده) موافقید؟
- چرا شوروی وارد جنگ سرد شد، و حدود ۴۰ سال با شدت و حدت این جنگ رو ادامه داد، به نحوی که اقتصادش تا مرز ورشکستگی بره و بعدش مجبور به این معامله شه؟
- نهایتا به عنوان یک شهروند عادی دوست داشتید بین سالهای ۱۹۱۸ تا ۲۰۰۰، در شوروی زندگی کنید یا آمریکا؟