مدخل سادهزیستی در ویکیپدیا خیلی خالیه، عوضش مدخل انگلیسیش (Simple living) خوب و مفصله. داشتم دنبال مطلب فارسی درباره این موضوع میگشتم که رسیدم به این مقاله خوندنی از دویچهوله. اگر فیلترشکن ندارید، شاید این خلاصه به دردتون بخوره
مینمالیسم به عنوان سبک زندگی، بدیلی است در برابر طریق زندگی در جوامع مصرفی. مینیمالیستها داشتن و مالکیت را همچون باری اضافه بر دوش خود میبینند و خوشبختی را در تعلق کمتر به اشیاء جستجو میکنند. آنها طرفدار مصرف کمتر هستند و در همین رابطه اغلب مایلند که کمتر هم کار کنند. آنها به دنبال زندگیای خوب و ساده هستند که انعطافپذیر باشد و به راحتی قابل کنترل. تنها چیزی که برای بسیاری از آنها قابل چشمپوشی نیست لپتاپ و تلفن هوشمند است، چون از این طریق به دنیای دیجیتال (موسیقی، فیلم، کتاب،…) دسترسی دارند.
پیشگامان جنبش مینیمالیسم چند آمریکایی بودهاند، از جمله «کلی ساتون» با وبلاگ خود «The Cult of Less» یا «جوشوا فیلدز میلبرن» و «رایان نیکودمس» که تجربههای خود در زمینه مینیمالیسم را در وبسایت theminimalists.com با دیگران در میان میگذارند و به گفته خودشان بیش از دو میلیون نفر خواننده دارند.مینیمالیستها دلایل مختلفی برای چشمپوشی داوطلبانه از مالکیت دارند.
- برخی از آنان میگویند که برایشان مهم این است که خود را بر روی آن چیزی متمرکز کنند که در زندگی مهم و اساسی است؛ داشتن اتاقی که در آن اسباب و اثاثیه زیادی وجود نداشته باشد به تمرکز فکر کمک میکند.
- برخی از آنان میخواهند آزمایش کنند و ببینند چگونه میتوانند زندگیشان را با تملک کمتر بگذرانند.
- بعضی از آنان در جستجوی معنای زندگی هستند و میخواهند بفهمند چه چیز برایشان در زندگی مهم است.
- مینیمالیستهایی هم هستند که با صدای بلند اعلام میکنند که مایلند از مصرف خودداری کنند چون با جامعه مصرفی و غارت طبیعت مخالفاند.
هم اکنون یکی از مشخصههای مینیمالیسم ارتباط و وابستگی آن با دنیای دیجیتال است. در حقیقت اینترنت کمک میکند تا راحتتر بتوان خود را از وابستگی به اشیاء رها کرد. برای نمونه مجموعههای سیدی و کتاب را میتوان در اینترنت یافت و نیازی نیست آنها را در خانه نگه داشت. یا بجای داشتن اتومبیل میتوان هرگاه ضرورتی وجود داشت آن را از محلهای مخصوص قرض گرفت.
از این رو بیشترین خرج و سرمایهگذاری بسیاری از مینیمالیستها برای داشتن لپتاپ یا گوشی هوشمند خوب است.آگاهانه زیستن
نیکو پش، جامعهشناس آلمانی، در باره امکان تاثیر هر فرد در جهان امروز میگوید: «در جهانی که بوسیله ارتباطهای دیجیتالی شفافتر شده، هر تغییری به خودی خود برای دیگران نیز قابل رؤیت است. یک شخص دیگر فقط زندگی خودش را نمیسازد، بلکه با شکلی که به زندگیاش میدهد بر تمامی جامعه تاثیر میگذارد، چون جامعه در حال تماشای اوست.»هارالد ولتسر، جامعهشناس آلمانی، با نظر به مینیمالیستها میگوید تنها گروهی نسبتا کوچک کافی است تا تغییراتی مهم در یک جامعه به وجود آورد. او میگوید: «من همیشه میگویم سه تا پنج درصد یک جامعه که آرزویی دارد و آن را بیان میکند میتواند همه عادتهای اکثریت جامعه را تغییر بدهد. برعکس، هیچگاه اکثریت جامعه چیزی را تغییر نمیدهد. تنها به مارتین لوتر کینگ فکر کنید که تا چه حد آمریکا را متحول کرد. یا جنبشهای کارگری و فمینیستی در اروپا که تغییرات بزرگی را در جوامع اروپایی به وجود آوردهاند.»
وبلاگ یک مینیمالیست ایرانی
عدهای از ایرانیان نیز سبک زندگی مینیمالیستی را برگزیدهاند. جستجو در اینترنت برای یافتن وبلاگی که توسط یک ایرانی در این زمینه نوشته شده باشد ما را به وبلاگ «لذت کمتر داشتن» میرساند. در بالای وبلاگ نوشته شده: «تا حالا فکر کرده بودید که میشه کمتر داشت و بیشتر خوشحال بود؟»
عکس پوستر رو در این نوشته دیدم و ازش خوشم اومد.